Er wordt eerst een los blad in mijn handen gedrukt. Ik mag het invullen, maar het hoeft niet meteen! Vervolgens kunnen we er met elkaar over praten, maar het is aan ons of we dat doen. Rustig, het kan ook stap voor stap!
Zoveel luxe ineens heb ik zelden meegemaakt. Kan ook zijn dat ik er niet voor open stond. De vraag wordt dus hoe ik ervoor kan openstaan zonder eraan te bezwijken. Of hoe ik eraan kan bezwijken zonder mijn openheid op te geven.
Ik begrijp het. Het blad is een oefening, een oefening in wat ik zoal meemaak. Om me heen zie ik mensen enthousiast opleven, anderen afhaken. Maar de zorg voor het aanbod blijft onverminderd groot. Het licht wordt gezien zoals het valt.
Achteraf kan ik altijd zeggen: ik heb het meegemaakt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten