Ach

Maart is typisch zo'n maand dat je voelt dat de ban gebroken is.
Dat je dat denkt betekent al dat het je teveel kan schelen.

Dus is alles op straat net een tikje te donker
met die zonnebril op sterkte.

De Ventolin had ik net weggegeven aan mijn vader.
Het is erg simpel om voor mezelf weer een nieuwe te halen.

Maar tegen de tijd dat ik hem in huis heb
zijn mijn luchtwegen al weer bijna hersteld.

Het maakt allemaal niet uit natuurlijk,
hooguit net dat beetje.

Kind

Ik volgde het tuinpad van
mijn vader
en dacht dat het voorgoed
voorbij zou gaan.

In de literatuur
haal ik voorlopig
meer adem.

Alles komt nu aan
op de juiste dosis.

Eindelijk alleen

Je kunt eersteklas gaan zitten.
Je kunt later instappen.
Je kunt een trein later.
Je kunt bij anderen gaan zitten.
Je kunt achteruit reizen.
Je kunt je ogen dichtdoen.
Je kunt oortjes indoen.
Je kunt gaan zitten werken.
Je kunt alles voorbij laten gaan.
Je kunt je in de ontmoeting storten.
Geheel vertrouwend op de kreukzone.

Een nieuw leven

Het is grappig als je bij
een kerk hoort
dat je een nieuw leven kunt beginnen

dat je naar de stad van weleer gaat
en daar buiten de kerk
dat nieuwe leven begint,
zoals deze pastor.

Maar wie vertelt me dat ons leven
buiten de kerk niet
ook zo'n nieuw leven is
dat toch verdacht veel lijkt op
opnieuw leven?

Temeer daar we in een kerk
het afscheid stonden te bezingen
van zijn oud-collega
die nu hij gestopt was
kon doorgaan voor levenskunstenaar?

Waar de pastor expert is in nieuw begin
is de kunstenaar uit op voltooiing.

Waarom niet beide combineren
in een nieuw leven als afronding
van je zo evident
onaffe leven?

Beter zo dan andersom.
Je moet toch niet denken
aan een lam,
een voltooiing
die gezet wordt op een leven
dat zijn bestemming al gevonden had.

Ander antwoord

Dat er een ander antwoord komt is een ervaring.
Die ervaring maakt duidelijk wat het antwoord is.
Er is altijd een antwoord, overal is altijd een antwoord op.
En dan is er ineens een ander antwoord.

Klopte er iets niet aan het ene antwoord, of aan de vraag?
Of klopt het altijd al, maar wordt die reeks nu doorbroken?

Het zou allemaal kunnen, maar er komt niets dan een antwoord op deze vragen.
En dat antwoord is niet het antwoord.
Het is een ander antwoord.

Het valt des te meer op omdat je toch steeds antwoorden ziet.
Het zijn toch geen andere antwoorden.
Je kunt het volgen, het is het ene antwoord tegen het andere.
Zo gemakkelijk kan het zijn.

Maar dat andere antwoord wijst altijd terug.
Het heeft gevolgen voor wat eraan voorafging.
Het brokkelt langzaam af tot een ontwijkende vraag.
Geen wonder dat er een ander antwoord kwam,
achteraf bezien.

Tros

(man rekent af bij de kassa)
- Heeft u ook VPRO-tomaten?
(niet-begrijpende blik van kassameisje)
- Ja, VPRO-tomaten?
(ik kijk naar man in kwestie)
- Jullie hebben trostomaten. Maar heb je ook VPRO-tomaten?
(aahh.. op die fiets. Meisje reageert niet, ik wel:)
- Nu begrijp ik u, meneer, vandaar uw rode jas.
- Hoe bedoelt u?
- Ja, vanwege die tomaten, daarom hebt u een rode jas aan.
(meisje achter de kassa lacht schaapachtig)
- Ha, je kunt er ook mee gooien.
- Hoe meer omroepen, hoe meer je kunt gooien.
(man is al weg)
- Prettige dag verder.