Met een halve zin vertelde ze wat er gebeurd was. Vervolgens keek ze me aan alsof ze van mij een vraag verwachtte.
zaterdag 27 april 2013
woensdag 17 april 2013
Passen
De vooruitgang komt van alle kanten op ons toe rollen. Mijn adembuizen vernauwen zich, ze beginnen te overreageren van dankbaarheid.
Er wordt eerst een los blad in mijn handen gedrukt. Ik mag het invullen, maar het hoeft niet meteen! Vervolgens kunnen we er met elkaar over praten, maar het is aan ons of we dat doen. Rustig, het kan ook stap voor stap!
Zoveel luxe ineens heb ik zelden meegemaakt. Kan ook zijn dat ik er niet voor open stond. De vraag wordt dus hoe ik ervoor kan openstaan zonder eraan te bezwijken. Of hoe ik eraan kan bezwijken zonder mijn openheid op te geven.
Ik begrijp het. Het blad is een oefening, een oefening in wat ik zoal meemaak. Om me heen zie ik mensen enthousiast opleven, anderen afhaken. Maar de zorg voor het aanbod blijft onverminderd groot. Het licht wordt gezien zoals het valt.
Achteraf kan ik altijd zeggen: ik heb het meegemaakt!
Er wordt eerst een los blad in mijn handen gedrukt. Ik mag het invullen, maar het hoeft niet meteen! Vervolgens kunnen we er met elkaar over praten, maar het is aan ons of we dat doen. Rustig, het kan ook stap voor stap!
Zoveel luxe ineens heb ik zelden meegemaakt. Kan ook zijn dat ik er niet voor open stond. De vraag wordt dus hoe ik ervoor kan openstaan zonder eraan te bezwijken. Of hoe ik eraan kan bezwijken zonder mijn openheid op te geven.
Ik begrijp het. Het blad is een oefening, een oefening in wat ik zoal meemaak. Om me heen zie ik mensen enthousiast opleven, anderen afhaken. Maar de zorg voor het aanbod blijft onverminderd groot. Het licht wordt gezien zoals het valt.
Achteraf kan ik altijd zeggen: ik heb het meegemaakt!
Abonneren op:
Posts (Atom)