Intuïtie

Levenskunst trekt de aandacht van de Duitse radio. 's Nachts zenden ze de herhalingen uit en dan hoor ik de vleugels van de uil van Minerva ruisen.

Denk je na over intuïtie, dan verdwijnt de kracht ervan. Je grijpt naar successen. Die keer dat je een auto kocht en bij de testrit voelde dat die auto goed was.

Wel voel ik iets voor een intuïtie als een kracht van het verstand om zichzelf te beperken. Je weet soms wanneer je jezelf in de weg zit en dan moet je even wegwezen, niet te kort, niet te lang.

Om te weten hoe kort, hoe lang, moet je er wel goed bij blijven, met je verstand dus.

Luister naar dat ruisen, ineens is het een mededeling.

Maar filosofen

Tja, allerlei filosofen hebben een mening over het voetbal, zegt Mourinho. Maar het gaat er gewoon om te winnen en om te denken in het belang van de spelers.

Nu we dus als filosofen worden weggezet moeten we daar iets op verzinnen.

We staan opnieuw voor de keuze om de filosofie te weigeren of te accepteren, als ons fatum.

Gezellig broodmandje

Ja, daar stond je dan met je broodmandje. Het was een voormalig plantenmandje waarin voorjaarsbloemen hadden gezeten. En die waren nu uitgebloeid.
Nu nog een plek vinden voor dat mandje. Keerzijde was dat we nu eindelijk een plek hadden om ons brood in op te bergen. Daarvoor hebben we weliswaar een broodtrommel, maar daar passen nooit die twee broden in die we toch gewoon nodig hebben.

Het ging niet, er was geen plaats voor de mand. Dan maar weg ermee, dan maar zonder gezelligheid, geborgenheid, berging. Maar niet zonder brood, dat niet.