Het is dus een vorm van verdringing. Het belandt in de Pacific. Onderzoekers sporen het op en stellen opgelucht vast dat de hoeveelheid afgenomen is. Totdat ze erachter komen dat het opgegeten is door de vissen. Zo komt het plastic weer op ons bordje terecht.
Is er een link met het verhaal van Herodotos over Polykratos? Die kreeg het advies het dierbaarste wat hij bezat in zee te gooien. Hij koos voor zijn ring. Dat zou hem zoveel verdriet bezorgen dat er meer balans zou komen tussen zijn geluk en zijn verdriet. Uiteindelijk lukte deze truc niet, of hij lukte te goed. Vissers gaven de koning jaren later een grote vis cadeau die ze hadden gevangen. Toen ze de vis opensneden zat daar de ring in. Polykratos begreep toen dat het niet goed met hem zou aflopen.
Is er een verschil tussen positieve en negatieve recycling? Is een ring anders als je hem betast van rechts naar links in plaats van van links naar rechts?
Vertelt het verhaal niet eerder dat in deze ring de verrassing zijn eigen plaats heeft? Met andere woorden, als Polykrates 'begrijpt' dat het met hem slecht afloopt, moeten we dat begrijpen dan opvatten als een nieuwe illustratie van zijn slechte voorspellingsgaven? Of als een list van de verteller die al weet hoe het met hem zal aflopen?
Uiteindelijk kom je, als je de draad van de verhalen volgt, uit bij plastic. Plastic, de poging om de materie zo te vormen dat die daarna nog allerlei andere vormen kan aannemen. Je kunt je van het plasticprobleem willen ontdoen. Wat je dan overhoudt is in zekere zin ook plastic: een organicisme dat onder onze controle staat. Een plastic organicisme. En ook dat recyclet zich voortdurend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten