dinsdag 30 december 2014

Domeinenvelden

Mijn vrienden zijn gul. Ze geven me hun grootste liefdes. Dat is altijd al zo geweest. Zo ben ik van Mozart gaan houden, van gedichten, van squash, filosofie en wat niet al.

Tegelijk heb ik een scherp bewustzijn van het domein van de ander. Zogauw ik me op dat domein begeef hoor ik de merel zingen en denk ik dat dat gezang van die merel is.

Toen dacht ik: waarom zou ik zelf niet kunnen zingen? Een eigen domein hebben? Toen ben ik zelf popmuziek gaan kopen, gedichten gaan kiezen en in mijn eentje gaan sporten.

Het wordt alweer bijna tijd om die domeinen te laten voor wat ze zijn: kopieën van het domeinachtige van de ander. Wat die vriend me wil geven is geen domein.

Hen insnoeren in hun domein was mijn bijdrage. Misplaatst, ondankbaar, maar wel effectief genoeg om alles op mijn buik te stapelen en door te blijven ademen.

De cadeaus komen en gaan. De vrienden gaan en komen. Nooit iets van gemerkt, zeggen ze als ik hun vraag naar mijn insnoeringen. Het was mijn brein dat ik ben, denk ik dan.

Soms pak ik een cadeautje van mijn buik, lach ernaar en schrijf een blogje. Knabbelen aan mijn touwtjes zou je kunnen zeggen. Aantrekkelijk als een mondwondje.

Het domeinenveld is begaanbaar geworden. Ik hoor de knallen als plopjes vlak voor Nieuwjaar zes straten verder. Ben ik los, dan ga ik omzichtig door de straten.

Houden ze me staande, dan houd ik staande dat ik au fond niets heb met Beethoven, met Sonic Youth, met joggen, met de klassieken. Ziemaar, mijn handen zijn leeg.

In die vrije januarilucht zal ik de kraaien horen krassen. Opruimers zijn het, slimme opruimers, mompel ik zonder enige voorkennis. Vrienden van de winterreiziger.



2 opmerkingen:

  1. Gedicht van de vorige week overleden Tomasz Saluman:
    Tomasz Salamun you are a genius
    you are wonderful you are a joy to behold
    you are great you are a giant
    you are strong and powerful you are phenomenal
    you are the greatest of all time
    you are the king you are possessed of great wealth
    you are a genius Tomaz Salamun
    in harmony with all creation we have to admit that
    you are a lion the planets pay homage to you
    the sun turns her face to you every day
    you are just everything you are Mount Ararat
    you are perennial you are the morning star
    you are without beginning or end
    you have no shadow no fear
    you are the light you are the fire from heaven
    behold the eyes of Tomaz Salamun
    behold the brilliant radiance of the sky
    behold his arms behold his loins
    behold him striding forth
    behold him touching the ground
    your skin bears the scent of nard
    your hair is like solar dust
    the stars are amazed who is amazed at the stars
    the sea is blue who is the sky’s guardian
    you are the boat on high seas
    that no wind no storm can destroy
    you are the mountain rising from the plain
    the lake in the desert
    you are the speculum humanae salvationis
    you hold back the forces of darkness
    beside you every light grows dim
    beside you every sun appears dark
    every stone every house every crumb every mote of dust
    every hair every blood every mountain every snow
    every tree every life every valley every chasm
    every enmity every lamb every glow every rainbow

    BeantwoordenVerwijderen